In september 2016 ben ik afgezakt naar 1 van de gevaarlijkste plaatsen op de wereld. Dit was in mijn ogen de ultieme Urbex. Samen met men broer,en enkele goede vrienden hebben we dagenlang rondgedwaald door de lege en dode straten van Chernobyl. Van een verlaten kindercreche tot een geheime militaire basis,ver weg van de beschaving. Het enige met een hartslag dat we tegen kwamen,waren de wilde dieren. Een ervaring om stil van te worden. Sommige delen die je hier ziet, zijn in as opgegaan tijdens de bosbranden van 2020.